Maleisie

Maleisie
Op 2 maart vlogen we dus samen van Phnom Pehn naar Maleisie waar ze bijna haar volgende vlucht miste als gevolg van het tijdverschil. We wilde eerst nog eve lekker wat ete omdat ze zogezegd nog een uur had voordat haar vlucht naar Bali vertrok maar toen we in een restaurant kwamen en de tijd zagen was het rechtsomkeert en snel naar de gate want dat uur hadden we niet. En dus stond ik vrij abrupt alleen op het vliegveld van Kuala Lumpur. Vervolgens de trein naar het centrum gepakt en een hsotel pgezocht. Die avond gelijk de stad ingedoken en wat bleek, ik zat vlakbij een van de mooiste atracties in Kuala Lumpur namelijk de Petronas Towers. Voor deze torens lag een schitterend park met een openbaar zwembad (dat overigens savonds niet toegangkelijk is want toen ik hiervan van dichtbij een foto wilde maken werd er van diverse gekanten op een fluitje geblazen en werden er zaklampen op me gericht). Ondanks dat het donker was liepen er veel mensen in dit park en mede dankzij de vele beveiligers (parkwachters) waren er geen hangjongeren of wat dan ook te vinden. Pal onder de Petronas Towers was een grote vijver waarop een lichtshow in combinatie met fonteinen werd weergegeven en met op de achtergrond de torens was dit een heel gaaf spetakel. Na iets van 2 uur in de hitte te hebben rondgelopen want warm was het zeker, zelfs al was het savonds. Maleisie heeft een echt tropisch klimaat en mijn lichaam vond dat niet heel erg prettg kan ik wel vertellen. De volgende dag voelde ik me alweer ziek en ja hoor, weer koorts, heftige buikkrampen en diaree. Het klimaat kan hierbij een rol gespeeld hebben. Maleisie was van alle landen die ik bezocht heb absoluut het warmst en heel vochtig. Daarnaast staan de airco’s in de enorme winkelcentrums (op iedere hoek van de straat staat er bijna wel 1) en ook in de metro’s ontzettend koud. Oftewel je gaat van rond de 35 graden al zwetend, met een gevoeldtemperatuur als gevolg van de luchtvochtigheid nog een stuk hoger zelfs, naar iets van 20 graden in de metro of in een winkelcentrum.
Na drie dagen in Maleisie zat ik dus alweer bij een dokter en kreeg ik de zoveelste antibiotica kuur en overige lading aan pillen mee. Ik wilde vervolgens door gaan naar een, zo las ik, schitterend nationaal park. Echter hoorde ik verhalen over de enorme warmte daar, het is namelijk tropisch regenwoud en dus een hoge luchtvuchtigheid, veeeeel insecten enz. Aangezien ik dus weer ziek was leek me dit niet heel verstandig en besloot ik een vliegticket te boeken naar het eiland Langkawi. Daar op het vliegveld aangekomen heb ik via hostelworld mijn meest vreemde ho(s)tel tot nu toe geboekt. Op de plaatsjes zag het er netjes uit. En bij aankomst zag het zwembad er ook echtzo uit als op de foto. Verder viel er weinig positiefs over deze plek te vertellen. Het was een resort maar waarschijnlijk een resort wat op de lijst staat om afgebroken te worden en vandaar dat het zo goedkoop was. Ik werd geholpen door een meisje van 15 jaar. Vervolgens liepen er een aantal andere tieners rond die de boel aan het runnen waren. Een van de gasten bleek de eigenaar te zijn van dit, waarschijnijk vroeger, schitterend luxe resort! Bijna alle zag, op het zwembad na, zag er uit dat het ernstig toewas aan een grote opknapbeurt. Tevens lag het resort in the middle of nowhere. Nu hoeft dit geen probleem te zijn. Geef me een scooter en ik kom er wel. Maar zelfs dat kon niet geregeld worden al duurde het 4 uur ik dat eindelijk te horen kreeg. Aangezien het dus behoorlijk afgelegen was heb ik diezelfde dag nog gauw wat anders geboekt (ook wel weer aand e verkeerde kant van het eiland maar goed).
In het midden van Langkawi lag een berg die, zo zei men, fantastisch uitzicht geeft over het eiland. Omdat ik na al die maande reizennog steeds geen zonsopgang heb bekeken vanaf een bergtop leek mij dit de uitgelezen mogelijkheid om dat te gaan doen. Dus sochtends vroeg opgestaan, op de brommer gestapt en terwijl de moslims op hun brommertje op weg waren naar een moskee voor het ochtend gebed reed ik in alle stilte de berg op. Boven aagekomen stond ik voor een hotel dat een uitkijktoren had. Echter was de deur afgesloten want het was nog heel vroeg en dus niemand beschikbaar. Maar ala James Bond heb ik mij een weg naar boven verschaft. Zo moeilijk was het allemaal niet hoor. Ik ben gewoon het terrein opgelopen. Trappetje naar boven. Vervolgens kwam ik op een loopbrug terecht die naar de uitkijktoren leidde “toegang alleen voor of hotelgasten (of personeel, weet ik eve niet meer)” en zodoende kwam ik boven in de uitkijktoren. Vanaf dat punt had ik inderdaad een schitterend uitzicht en heb ik een schitterende zonsopkomst gezien!!! Ook de weg naar beneden was schitterend. Ik heb 3 verschilende soorten apen gezien en diverse verschillende soorten schitterende vogels. Een dierentuin maar dan in het wild, fantastisch. Een beter begin van de dag kan ik me op dat moment niet voorstellen. De rest van de dag lekker over het eiland rondgecrossed op me scooter.
De volgende dag heb ik een ander hoogtepunt op Langkawi bezocht(letterlijk en figuurlijk). Door middel van de steilste kabelbaan ter wereld werd ik naar de top van een andere hoge berg gebracht. Uiteraard stopte de kabelbaan eventjes halverwege het super steile stuk, het gedeelte waarbij de grond onder je heeeel ver weg is, en je echt wel hoogtevrees krijgt als je dat nog niet had. Maar ook vanaf deze top was het uitzicht over het eiland fantastisch. Yevens had men van deze top naar een andere top vlakbij een hangbrug gebouwd. Eentje met her en der een glazenplaat in de vloer en iedere stap die je deed voelde je de brug lekker meebewegen, Heerlijk gewoon, maar absoluut een belevenis. De weg terug naar benede zat ik wel met samengeknepen billen maaar goed, kheb het weer overleefd haha!! Voordat ik overigens met die kabelbaan omhoog ging mochten we een ritje in de achtbaan maken. En nee dit betrof geen echte achtbaan maar een 3D achtbaan. Je nam paats in een kleine bioscoop en het scherm was volledig om je heen. Vervolgens leek het net alsof je in een treintje van een achtbaan zat en begon de rit. En binnen nowtime voelde je je maag die heerlijke of niet zo heerlijke bewegingen maken alsof je in een echte achtbaan zat en dat terwijl ik gewoon op een stoel in een bioscoop zat, echt super gaaf!!!!

Nop Langkawi heb ik ook een schitterend eiland bezocht waar ontzettend goed gesnorkeld zou kunnen worden, en of ik hier gesnorkeld heb. Wat een fantastisch eilandje was dit. Zodra je het water instapte talloze vissen om je heen. En zelfs kleine haaien zwommen hier rustig rond. En als 1 van de weinige die dag had ik het geluk dat ik een bezoekje kreeg van een GROTE haai. De haaitjes die daar rondzwommen waren zo’n 1 meter lang misschien sommige ietsje langer. Maar deze jonge was 3 of 4x zo groot. Ik was net het water in gegaan om de kleine haaitjes te bewonderen en ik was nog geen 10 meter uit de kust of opeens zie ik de grote haai rustig aan komen zwemmen, hij maakt een rondje en zwemt vervolgens weer rustig richting ope zee, mij met mijn WOW uitdrukking achterlatend!! Tot op dat moment absoluut mijn hoogtepunt voor wat betreft snorkelen op mijn trip!! Wat ontzettend gaaf om met wilde haaien te mogen zwemmen.
Na enkele fantastische herinneringen te hebben opgedaan was het tijd om Langkawi te verlaten en vertrok ik naar Cameron Highlands. Ook Cameron Highlands leverde weer denodige avonturen op. Allereerst de nachtelijke dollemans taxirit van een busstation naar de eindbestemming was al een hele belevenis. “ we vertrouwen je hoor taxichauffeur, met ons leven :s”. Onderweg reden we nig eve langs een bosbrand, niets bijzonders verder maar een hele heuve stond in de fik. Gelukkkig bleven er nog genoeg heuvels over om de volgende dag een flink hike te doen. Maar niet voordat ik samn met mijn tijdelijke reisgenoten met wie ik ook de taxi had gedeelt midde in de nacht nog een slaapplek vonde in een guesthouse waarvan de eigenaar uiteindelijk een super goeie man bleek te zijn. Niet alleen omdat die ons midde in de nacht nog van een bed kon voorzien maar door nog meer zaken die later aanbod komen. De dag van mijn reis naar Cameron Hihglands ronde ik overigens de antibioticakuur die ik in Kuala Lumur had gekregen af. Ik meldt het maar eventjes. De volgende dag kon die vriendelijke man mij helaas niet herbergen omdat die vol was dus eerst een nieuwe slaapplek gezocht. Dat was snel geregeld en vervolgens ben ik die hike gaan doen. En jongejjonge jonge jonge jonge jonge wat een wandeling was dat pffffffffffffffff. Letterlijk door de jungle hiken is niet niks. Er was een pad maar dat ging lekker omhoog, waarbij er het nodige geklommen en geklauterd moest worden over en onder boomstronken heen en door. Ook was het eerste gedeelte echt alleen berg op. Dus na 2,5 uur bergop klauteren was deze jonge behoorlijk toe aan een dutje. Maar omdat het uitzicht ook hier weer schitterend was heb ik heerlijk een broodje zitte ete en foto’s genomen. Vanaf deze bergtop had ik een schitterend uitzicht over de valleien van Cameron Highlands. De terugweg duurde ongeveer 1,5 uur en dus bij mekaar was ik 4 uur aan de wandel. Terug gekomen in me guesthouse merkte ik echter dat ik niet helemaal lekker was en ja hoor ik had weer koorts. Diezelfde avond dus maar weer naar het ziekenhuis. Bloedtest wees echter niks uit. Alleen weer een nieuwe kuur pillen!! Uiteindeijk kwam ik doodmoe om 2 uur sochtend aan in me guesthouse. Toen begonne de problemen pas echt. Na 10 minuten in bed te hebben gelegen moest ik nodig naar de wc, daarna heb ik de wc die nacht nog heeeeeeel wat keertjes gezien. De ergste diaree die ik in me leve gehad heb, ongelofelijk dat er zoveel uitje lichaam ken komme. Maar naast dat ik aan de diaree was, merkte ik na de eerste keer dat ik naar de wc moest in mijn bed een stuk of 10 bedbugs (bedwantsen) aan. Nu is een muggbeet al niet fijn, maar bedwansten zijn echt nog 10x erger. Dus midden in de nacht moest ik ook nog is opzoek naar een nieuwe slaapplek want uiteraard blijf je in zon bed vol met beestjes niet slapen. Dus midde in de nacht moest ik ook nog is me backpack weer gaan inpakken. Ik had net een lading kleren gewassen die kon ik nu allemaal weer opnieuw gaan wassen. Bedwantsen gaan namelijk overal in ziten en zo reizen ze de wereld over en komen ze zelfs in hele schone hotels soms toch voor. Ik kreeg uiteindelijk een bed van de bewaker welke een eige gebouwtje had. Uiteraard kon ik eerst niet slape maar rond een uur of 5 toen ook de diaree eindelijk een beetje over was viel ik in slaap. Overigens had ik eerst nog een bedwant vermoord die dus met mijn backpack meegereisd was en op mijn reislaken zat! Daarna gelukkig geen enkele meer aangetroffen in mijn backpack of kleding of welk bed daarna dan ook!! De volgnde dag ben ik weer terug gegaan naar het guesthouse waar ik de eerste nacht verbleef. Hij had gelukkig weer plek. Daar trog ik ook mijn reismaatjes weer aan met wie ik in de taxi naar ameron Highlands zat. Buiten zijn guesthouse hebben we vervolgens mijn backpack en rugtas uitvoerig volgespoten met iets om eventuele bedbugs te vermoorden. Overigens heeeeeel erg aardig van die man om mij toe te laten in zijn guesthouse. Ik weet niet of andere eigenaren mij hadde binnegelaten als ik had gezegd dat ik van een ander guesthouse kwam waar bedbugs waren. Ook kreeg ik mijn geld terug van een tour die ik bij hem geboekt had maar die niet kon doen omdat ik dus weer ziek was. Ik had niet verwacht dat ik me geld terug zou krijgen maar zonder er zelfs maar om te vragen gaf hij al mijn geld terug. Uiteindelijk ben ik 1 nacht bij hem gebleven en heb ik vervolgens weer snel een bus gepakt terug naar Kuala Lumur omdat ik het onderzoek in het ziekenhuis van Cameron Highlands niet vertrouwde. In Kuala Lumpur heb ik me uiteindelijk niet laten onderzoeken. Samen met ene Martin heb ik nog een leuk badplaatsje (Melakka) bezocht met een schitterende moskee aan de oceaan. Samen met de zonsondergang leverde dit fantastische plaatjes op. Ook heeft dit plaatse nog enkele nederlandse invloeden. Zo staat er een stadhuys en zijn er enkele straten met een nederlandse naam. Een dag later vertrok ik weer terug naar Kuala Lumpur om mijn vlucht naar haar, ik bedoel Bali, te pakken.
Ook Bali heb ik inmiddels alweer verlaten, daarover in een volgend verslag weer meer. Nu ben ik op Java, een eilandje verderop haha. Dit eiland is heel groot dus moet nog even kijken wat ik hier precies wil gaan zien en doen.

LY MY XXXXXX