Dalat en Mui Ne

Dalat en Mui Ne (Mis uiteraard iedereen, No exceptions ;)

Eve 20 uur in de bus en je zit in Dalat. Alans hostel die we aanbevolen kregen door Emily bleek vol te zitte. Maar ze hadden wel nog een plekje in een hotel 2 min verder op. We mochten echter wel gewoon bij het hostel eten (ontbijt en avondeten). Met name het avondeten was heel gezellig omdat iedereen van het hostel meest en het eten was ook nog eens erg goed.
De volgende dag zouden een canyoning tour doen. Dit betekende abseilen van watervallen van 16, 18 en 25 meter, glijbanen van rotsen en springen van 11 of 7 meter hoogte.
Uiteraard was ik zenuwachtig en de eerste poging gleed ik al direct uit. Dus niet echt een goed begin!! Maar ik viel uiteraard niet naar beneden, GELUKKIG MAAR!! Daarna ging het een stuk beter. Het rots glijden verliep zonder schrammen. Voor mij dan. Tjebbo belande op zijn stuitje en liep een scram op zijn zij op. Vervolgens gingen we naar de hoogste waterval!! En ik mocht als tweede. We moesten onze schoenen uit doen omdat dat te glad zou zijn :s En naar beneden kijken maakte het gevoel het er niet beter op. Gelukkig sta je met abseilen met je rug naar de afgrond toe dus heel rustig aan loop ik a la Moonwalk style van de waterval af. Ongeveer ergens beneden moesten we naar de instructeur aan de kant kijken en die zou zeggen waar we moesten stoppen om vervolgens achteruit in het water te springen. Dat moment kwam echter al veel sneller dan verwacht. Kijkend naar de zijkant waar die man staat zie je ook enigszins de afgrond achter je. Al vrije snel voor mijn gevoel zegt die stop en begint die met aftellen. Ik denk van "dat ken niet, dat is te hoogggg" maar ondanks dat mijn lichaam zegt "pas nou maar op" spring ik bij 3 achteruit en laat alle touwen los. De val is misschien iets van 3 meter of ietje meer en valt dus eigenlijk wel mee, achteraf gezien dan!!!! Iedereen in het groepje overleefd ook dit onderdeel.
Eve ter informatie, wij waren de Fruit groep. Onze namen vergaten we dus even en we mochten onze favoriete fruit noemen en dat werd onze naam. Ik nam aardbeien en dus werd het Strawberry X), Tjebbo werd Banana, Shira de enigste dame werd Grape, Ed werd Apple en James was Mango.
Na de 25 meter waterval gingen we naar de 11 meter sprong. Eerst zouden we van 7 meter springen en dan, voor degene die wilde 11. Ik wist al dat de 11 meter hem niet zou worde voor mij en de reden waarvoor bleek uiteindelijk de reden te zijn waardoor het het Shira behoorlijk misging. De 7 meter viel uiteindelijk best mee!!! In Ha Long Bay had ik van de boot iets van 4 meter hoog gesprongen en dat voelde erger dan deze sprong. Aangezien ik nog geen 1x als eerste was geweest mocht ik (strawberry) dus als eerste. Binnen een paar seconde stond ik op de rond klaar om te springe. Maar een van de instructeurs was nog onderweg naar beneden om foto's te kunnen maken dus ik moest eve wachten, heeeel fijn als je zenuwachtig op de rand van de afgrond staat :s. Maar toen die eenmaal klaar was zonder na te denken gelijk gesprongen en dat ging prima tot ik onder water te snel me gekruiste armen los liet. Door de kracht van het water schoot me linker arm half achter me lichaam en omhoog. Ik voelde iets behoorlijk oprekken maar gelukkig viel het mee. Nu 2 dagen later voelt het nog iets wat stijfjes maar verder niks. Ook de rest sprong zonder noemenswaardige zaken. Toen wilde de 2 heren de 11 meter gaan proberen en ook de dame wilde dit proberen.

Voor degene die lichtgevoelig zijn voor ongelukken en/of details raad ik aan deze alinea te schrappen.

Shira was nog niet als eerste geweest en dus ging ze als eerste en was ook meteen de laatste. Ik zag haar de aanloop nemen want voor de 11 meter sprong moet je eerst een aanloop nemen om afstand te creëren van de rotsen. Het moment dat ze bij de rand komt zie ik dat ze heeeeel eve hapert en dan springt. Ik zat al beneden aan de rand van het water same met Tjebbo en de instructeur. Het moment dat ze springt sta ik al op vanwege haar hapering. Het moment dat ze het water raakt ziet er niet goed uit. Ze komt wel op haar beneden terecht maar door de hapering bovenaan heeft ze een voorwaartse beweging gekregen en slaat ze met haar bovenlichaam naar voren. Ik wacht tot ze bovenkomt en zie dat ze met haar gezicht naar beneden in het water drijft. Oh nee dit is mis!!! Het is misschien tien meter zwemmen naar haar maar met een reddingsvest en schoenen aan voelt het alsof ik 20 seconde over die paar meter die terwijl het misschien hooguit 6 seconde was. Als ik bij haar kom hangt ze nog steeds met haar hoofd naar benede. Ik draai haar om en gelukkig ze maakt nog geluid. Al is het geluid heeeeel naar om te horen. Het is een kreunen en zwaar ademen door mekaar!! Maar gelukkig, ze ademt!! Ze is denk ongeveer 6-8 seconden bewusteloos geweest! Ze bloed uit haar mond en ik hoop niet dat dat komt door iets in haar lichaam dat kapot is gegaan. Ook heeft ze geen idee waar ze is en wat er is gebeurt! Op haar rug drijven brengen we haar naar de kant en proberen haar stabiel te houden. Ondertussen liggen ook de 2 heren die van de 11 meter wilde springen bij ons. Zij zijn naar de 7 meter geklommen en gesprongen! Aan de rand van het water kan ik op een rots naast haar zitten terwijl we haar stabiel proberen te houden. Ik begin met vragen: "Wat voel je, kan je je benen bewegen, je armen, wat doet er pijn enz! Ze kan alles bewegen enzo maar ik ben bang dat door de adrenaline haar lichaam er anders aan toe is dan ze daadwerkelijk is!!! Ook het bloed uit haar mond baart me nog zorgen. Dit blijkt te komen doordat boven haar tanden het stukje vlees is losgeraakt. Hetzelfde stukje dat iedereen onder zijn tong heeft zitten. Ik wist niet eens dat dat daar ook zat! Daarnaast heeft ze op haar wang en tong gebeten! Haar geheugen is echter weg! Ze weet niet wie we zijn, waar we zijn enzovoorts! Na een paar minuten wil ze rechtop komen en ondanks dat ik dat nog liever niet heb kan ze overeind komen. We zitten een half uur tot een uur langs het water voordat ze zich goed genoeg voelt om weer verder te kunnen! Ik ben nog steeds bang dat er iets mis kan zijn met haar rug of nek en blijf achter haar lopen terwijl we verder trekken! Ook geef ik haar aan dat als ze ook maar eve raar voelt direct dit te zeggen. Haar borst doet pijn en voelt erg strak aan waardoor ze wat zwaarder ademhaalt.


Voor degene die een alinea overgeslagen hebben. De 11 meter sprong van Shira ging niet helemaal goed maar ze is bij een dokter geweest en heeft een x-ray gehad en niks afwijkends gevonden. De volgende abseiling is vlakbij. Ik ga die niet doen vanwege me schouder en ook Shira gaat die niet doen ook al zou ze het zelf gewild hebben (wat niet zo was). Samen zitten we op een rots en komt de spanning enigszins los. Ze moet huilen en ik kan ook niet anders dan een arm om der heen te slaan en mijn tranen weg pinken, Zitten we dan!!!!!! Gelukkig is haar geheugen tijdens de korte wandeling naar dit abseilpunt volledig terug gekomen. De instructeurs gaven mij niet het idee dat ze ook maar enige ervaring hebben of training in hoe te handelen bij een ongeluk!! Iets wat 1 van 2 ook toegaf! Waarop ik hem dringend verzocht heb dit zo snel mogelijk te gaan doen!!
Na dit laatste punt lopen we de berg op naar de auto en gaan we terug. Daar regelt het hostel dat ze bij een dokter langs kan gaan en een van de medewerkers gaat met haar mee! Daar blijkt dus niks kapot te zijn en krijgt ze antibiotica voor de schade in haar mond!
Ik voel me de rest van de middag gesloopt en dankzij een forse regenbui worden we gelukkig gedwongen om binnen te blijven. Pil der in en eve wat andere dingen doen!!!
Oftewel ik heb me adrenaline kick voorlopig denk wel eve gehad!!!!!!

De volgende dag, dus gister (zaterdag 14 november) zouden we vertrekken naar Mui Ne. Sochtends worde we echter wakker met het nieuws van de aanslagen in Parijs, verschrikkelijk weer! Toevallig zit er bij ons in het hostel een meid uit Parijs! Gelukkig is er al een dame die haar een beetje bij staat!!
Smiddags vertrekken we naar Mui Ne. Vlak nadat we de stad uit stopt het busje. En we wachten een half uurr ofzo. Zonder reden!! Komen er opeens nog 2 NL dames uit een auto stappen die we in de bus naar Dalat al hadden ontmoet. We wisten dat ze ook op bus zouden zitten maar het busje was hem dus vergeten. Vervolgens had de chauffeur dus haast en we racen over de mindere wegen. Maar er zijn nog auto's en busjes die harder gaan over deze wegen. Dit zou de wildste rit tot nu worden. Op een gegeven moment werden we zelfs ingehaald door 2 busjes aan beide kanten :o!!! En dat op een tweebaansweg!!!!
Maar halverwege de rit rijden we door een fantastische berglandschap. En ook de rest van de rit naar Mui Ne is heel mooi! Aangekomen in Mui Ne eten we eerst wat en boeken we een tour voor de volgende ochtend om 04.30 uur. Ik ben de afgelopen weken toch al wakker voordat tijdstip want ik slaap niet goed dus voor mij maakt het niet uit! Dit betekend dat we de rest van de dag lekker vrij zijn want het is toch te warm om wat te doen! Uiteindelijk een hele goeie keuze! We waren net op tijd op de zandduinen om de zonsopgang te zien. Daarna nog wat zandduinen gezien, een hele boel vissersboten en een riviertje. Het was leuk maar niet bijzonder. Op de tour ontmoeten we Jenn een Amerikaanse. Aan het eind van de trip hebben we haar meegevraagd naar ons hotel want ze had verder geen plannen en wij ook niet en ze had geen zwembad bij haar hotel en wij wel (en het was pas 09.00 uur). De rest van de ochtend en middag lekker geluierd en gezwommen en niks gedaan, en gegete uiteraard! Daarna afscheid genomen van Jenn en uiteraard gegevens gewisseld want ze is met oud en nieuw in Phuket en aangezien ik niet weet waar ik ben probeer ik alvast wat mensen te regelen her en der om eventueel mee de feestdagen door te komen!!!!
Morgen ochtend gaan we naar Saigon oftewel Ho Chi Mihn city. Daarmee zit Vietnam er bijna op. We denken nog 2 nachtjes te blijven en dan naar Cambodja door te gaan. Daar willen we eerst naar de eilanden en eve een paar dage proberen bij te slapen (ik dan) en relaxen! Daarna door naar Ankhor What. Ik denk hooguit 2 weken nodig te hebben voor Cambodja en dan naar Thailand!!!
Duss...

LY MY XXXX