Nikko - Kofu
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Gerard
13 Oktober 2015 | Japan, Kōfu-shi
De eerste dag in Nikko heb ik de watervallen en de meren bezocht. Het was schitterend weer en de natuur was heel mooi. Al met al een heerlijke dag. De volgende dag de tempels bezocht. Ik denk dat ik de dagen daarvoor al zoveel tempels heb gezien dat ik deze tempels nog nauwelijks de moeite waard vond. Ondanks dat deze dus op de UNESCO werelderfgoedlijst staan.
Vanuit Nikko ben ik verder getrokken naar de regio van Nagano. Eerst verbleef ik aan een schitterend meer Lake Noijiri. Om daar te kome was een heel karwei. Ik heb er iets van 7 uur over gedaan om daar te kome. En als je denkt "lekker relaxe in de trein" nou niet echt. Doordat je diverse keren moet overstappe ben je continu alert of je er al uit moet, of je de volgende trein gaat halen, op welk station je dan moet overstappe en welk perron. Hierdoor komt er van ontspanne in de trein weinig terecht. Na zon dag reize ben ik dan ook wel kapot. Voor het vervolg van Japan ben ik dus ook van plan niet meer zolang te reizen tenzij er niet steeds van trein gewisseld hoeft te worde. Want elk uur of half uur wissele is zeer vermoeiend.
In het guesthouse aan het meer verbleef ook een wat oudere vrouw van overal vandaan. Zij is nu lerares in Bangkok. Zij kon mij over alle lande die ik wil bezoeke wel wat vertelle.
Zoals bijv Thailand. Het regenseizoen is in Thailand heel laat begonnen. De kans bestaat dus dat die nog steeds bezig is als ik daar kom. Daarnaast is de luchtvochtigheid ook nog erg hoog. Ze kon me wel een heel mooi eiland aanbevelen aan de westkust. Het is dus het weer daar in de gaten houden voordat ik daar heenga.
Toen ik savonds ging eten zaten er ook 2 mannen met voor hun een grote pan. Ik werd uitgenodigd om mee te ete. Met behulp van een andere kerel die daar zat kon er gecommuniceerd worde. Het bleek dat ik iets mag eten wat heel zeldzaam was. Die twee mannen waren die dag een aantal uur in de omliggende bossen paddenstoelen wezen plukken. Uiteindelijk hadden zij 12 soorten paddenstoelen meegebracht die ze nu aan t koken waren. Doordat die paddenstoelen alleen in deze periode groeien en je een dergelijk gerecht niet kan kopen omdat dit puur producten uit de natuur zijn maakt dit iets heel zeldzaams. Thuis zou ik zo'n bord aan me voorbij laten gaan met alleen maar vegetarisch eten. Maar het was heeeerlijk. Natuurlijk dacht ik wel aan de mogelijkheid dat er misschien giftige paddenstoelen tussen zouden kunnen zitten. Maar ik heb het overleefd. 's ochtends moest ik wel een keer renne naar de wc en het kwam er zeeeer soepel :s, uit maar verder heb ik van het gerecht geen ongemakken ondervonden. Een bijzonder gerecht.
De volgende dag zou ik weer verder moeten reizen. Nagano leek me niet zo bijzonder. Aan de andere kant van de berge liep een trein route die mij wel interessant leek. Die oudere vrouw in het guesthouse zei dat ze naar Hakuba ging. Ik had geen idee op dat moment waar het lag. Tot ik een interessant aanbieding zag van een guesthouse in, jawel, Hakuba. Bleek dat Hakuba langs de trein route ligt die ik sowieso wilde volgen. Dus dat geboekt en het toeval wilde dat diezelfde vrouw ook daar verbleef. Wij waren alle gasten in dat guesthouse. Omdat die vrouw een dag later weer weg zou gaan kreeg ik zelfs een Traditionele Japanse kamer aangeboden. Maar ik had geen zin om op de grond te slape dus werd het gewoon de dormitory (ik was toch alleen in de kamer). Zondag zou ik naar Matsumoto gaan. Het zou die dag regenen dus de berg opgaan leek me niet zo verstandig. In Matsumoto het zwarte kasteel bezocht. Het was daar behoorlijk druk. Sowieso lijkt het wel of heel Japan er in het weekend op uit trekt. Rondom het kasteel waren tientallen kraampjes met heeeerlijk ruikend ete. Het was een hele mooie dag, zonder regen.
Maandag wilde ik de berg op. En dat is ook gebeurt. Er zou smiddags bewolking komen dus sochtends om 9 uur zat ik in de lift naar boven. Toen hing er al bewolking bij de bergen achter de berg die ik bezocht. Op de berg ligt een klein meertje op ongeveer 2000 meter hoogte en daar zou ik naartoe gaan. De liften zouden mij tot driekwart brengen en het laatste stuk zou ik moeten lopen. Het laatste stuk ging over een zwaaar rotsachtig pad. Na een uurtje klimmen was ik bij het meertje. Door het op deze manier op te schrijven leek dat uurtje een relaxte wandeling, met de nadruk op LEEK!!! Na een hoop mooie plaatjes te hebben geschoten ben ik weer op weg naar beneden gegaan. Er kwam toen ook meer wind te staan en er kwam meer bewolking. Toch bleef de bewolking ver genoeg zodat de berg lekker in het zonlicht bleef. De bewolking in het dal en op de hoge toppen zorgden juist voor mooie contrasten en dus goeie foto's.
Tegen de berg liggen ook de schansen waar tijdens de olympisch spelen vanaf is gesprongen(ski-springen). Dit lag op een kwartiertje lopen dus toen ik van de berg af was ben ik ook daar naartoe gegaan. Toen ik daar aankwam zag ik dat er zelfs nog werd getraind. Het geluid dat zo'n ski springer produceert als die de schans afgaat lijkt alsof er een klein vliegtuig opstijgt. Iets was je op TV niet of anders hoort. Het was best bijzonder om daar rond te lopen. De ringen en alles wat aan de Olympische spelen herinnerd staat of hangt er nog zoals bijoorbeeld de Olympische ringen. Ook hier heb ik mooie foto's gemaakt. Uiteindelijk was dit de mooiste dag tot nu toe in Japan. Echt een fantastische dag en bleef de bewolking ver genoeg om dit goed vast te leggen.
Die avond moest ik gaan beslissen waar ik heen zou gaan. De volgende dag moest namelijk het guesthouse weer verlaten. Ik wil naar Mt. Fuji. Alleen het gebied wat ik gedachte had ligt erg ongemakkelijk. Daarom besloten een tussenstop te maken in Kofu en daarvandaan verder te gaan richting Fuji. De volgende ochtend, dus nu, besloten om om Fuji heen te gaan en zo aan de zeekant van Fuji terecht te komen. Ik moet er wel nog eve een slaapplek vinden maar ik zag er diverse dus dat zal denk ik niet zo'n probleem worde. Op deze manier zit ik ook gelijk op de trein route naar Nagoya waar ik daarna heen wil.
Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van wat ik aan t doen ben. Ohja, en ze doen hier in Japan alsof het al zwaar winter is. In sommige treinen stond de kachel al op standje tropisch. Voor mij nu ideale temperatuur hier en dan gaan ze die kachel zo lekker hoog zette wat ook nog eens van die vieze warmte produceert. En toen ik die berg op ging liepe al die Japanners met mutsen en wanten en ik liep in me t-shirt. Misschien dat dat ook de reden was dat men zo naar mij keek XD. Boven op de berg wel gewoon een jas aangehad want er stond een fris windje zo nu en dan maar die Japanners waren gekleed op een halve meter sneeuw. Nu heb ik een reserve laagje natuurlijk dus misschien dat dat toch wel helpt. Je ziet hier trouwens maar zelden mensen die overduidelijk te zwaar zijn. Dat is iets wat wel echt opvalt.
Dat was het weer. Op naar de volgende avonturen.
Groetjes en we Skype wel weer
LY-MY
-
13 Oktober 2015 - 14:17
Pa:
Hoi Geer,
Het leest toch wel lekker zonder al die ENNEN! Die foto,s op de berg zijn geweldig.
Ik ben blij dat de paddestoelen te eten waren en dat jij ze HEERLIJK vond. Voor mij onbegrijpelijk,
maar ja...
Je ziet, ook je jas komt toch nog van pas. NIET naar huis sturen dus...
Hartstikke leuk geschreven, dus blijf zo doorgaan. Voor later is dit een prachtig naslagwerk, ook voor jezelf.
Groet, Pa -
13 Oktober 2015 - 14:31
Gerda Van Rijn:
Hoi Gerard, leuk hoor weer een reisverslag te lezen. Voor mijn gevoel heb je inmiddels al zoveel gezien en al heel veel foto,s gemaakt dat je vakantie er bijna opzit!! Ha ha. Niets is minder waar, je bent nog niet eens twee weken weg.....maar ja het moederhart zegt, nou zo langzamerhand wordt het weer eens tijd om naar huis te komen. Maar trek je er niets van aan, jij hebt het prima naar je zin en dat geeft wel rust. Verder bid ik iedere dag voor je om Gods bescherming en bewaring. Een dikke knuffel van je moeder!!!!! -
14 Oktober 2015 - 14:17
Je.allerliefste Oudste Zus :
Ha Geer, hier Ma;-) haha wat een avontuur weer! Zit je daar gewoon paddestoelen te eten alsof het een lieve lust was!! als mn moeder je dat had voorgeschoteld;-) volgens mij heb je het plannen al goed door! zie je:komt goed! super gaaf dat je dat stuk berg hebt beklommen! zo vliegen die kilo's eraf;-) wist niet dat japanners zo van die koukleumers zijn, dacht dat ik de enige was:-) Van Marcus moet ik zeggen, dat hij volgende ook naar de bergen gaat, maar hij loopt naar beneden niet omhoog dat is makkelijker;-) we gaan straks op de pc de foto's kijken, die moeten prachtig zijn! had k dat al van de andere foto's gezegd ? bij deze nog een keer: schitterend! veel plezier weer verder en kijk uit naar je volgende blog!:-) Groetjes
Ma -
17 Oktober 2015 - 18:03
Janna:
Hallo Gerard,
Wat een mooie verslagen maak je in dat verre Japan.
We vinden het heel knap van je om dit allemaal te ondernemen. Natuurlijk mis je zo nu en dan je familie en al die andere Kattukers, maar er zijn nog heel veel andere aardige mensen op de wereld, we kijken uit naar je volgende verslagen en op deze manier reizen we met je mee. Maar veel belangrijker is , God reist ook met je mee, denk daar maar aan als het even moeilijk is. Hartelijk groet van alle van Duijvenvoordes
-
18 Oktober 2015 - 12:49
Thirza:
Lekker hoor Geer, gaat goed met je :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley